Na de gebruikelijke inleiding van ons aller An Hernalsteen ging het vandaag over architecten en beeldhouwer. Gestart werd bij Julius De Keghel, historieschilder. An zegde dat hij in zijn tijd “top” was: veel werk van hem in de zalen van de musea en dat men nu zijn werk in de “reserve” van de musea vind waar het vroeger andersom was: de landschapsschilders die toen in de “reserve” zaten maken nu het mooie weer uit in de musea. Joseph Kerfyzer  was bouwmeester. Gekruiste toortsen wijzen op vrijzinnigheid, de vijfpuntige ster op vrijmetselarij. Met het monument maakt Kerfyzer publiciteit voor zijn vak op de begraafplaats. Fernand Scribe ligt onder een prachtig beeld van Jacques de Lalaing. Scribe verliest op jonge leeftijd twee vingers in de fabriek van zijn vader. Hij is eerst kunstschilder maar wordt later kunstmecenas en hij schonk een deel van zijn kunstcollectie aan het museum van Gent. Maurice Dupuis was conservator van het museum Hij leverde een belangrijke bijdrage om, na Wereldoorlog II, het Lam Gods terug te gaan halen. Fritz Van den Berghe was onder de indruk van het werk van Emile Claus. Op zijn graf een beeld geïnspireerd naar een werk van Van den Berghe “De staalmensen”.

Jean Delvin was directeur van de academie en dierenschilder en marineschilder. Een heel streng man: hij rookte niet, dronk niet, hield niet van vrouwen en van schuine moppen. Het ideale profiel om voorzitter van vzw Grafzerkje te zijn! Delvin is top want men komt nu nog uit Japan om bloemen op zijn graf te deponeren. Dankzij Delvin werden meisjes toegelaten tot het kunstonderwijs.

Louis Eyken was bouwheer van het glazen straatje in Gent. Jules De Bruycker was etser. Georges Verenghen was architect. Olivier Piette beeldhouwer kreeg “moeder Vlaanderen” zijn lievelingsbeeld op zijn graf. Bouwmeester Geo Hendrickx vervaardigde de hal der machines voor de Wereldtentoonstelling van Gent van 1913. Oscar Van de Voorde was de huisarchitect van de Vooruit. Het graf voor Adolf Pauli werd geruimd in 1980 “maar dat was voor mijn tijd” stelde An “nu zou het niet waar zijn!”. Fernand Dierkens was de voorganger van Van de Voorde als architect van de Vooruit. Geo Verbanck was beeldhouwer. Bij Anna De Weert – Cogen passeerden we eerder deze week al. Het graf werd geadopteerd door An omdat de familie niet de moeite nam om de grafconcessie te verlengen. Anna De Weert was de kleindochter van Karel Ledeganck. Journalist Jef Crick, blijkbaar geen vriend van ons An, vroeg aan haar om het archief van Karel Ledeganck aan Sint-Amandsberg te schenken. Anna weigerde want ze hadden het grafmonument voor haar vader op Sint-Amandsberg vermassacreerd. Het archief bevindt zich in het Letterenhuis in Antwerpen.

Bij Jeanne Van Cauwenbergh waren we hier eerder deze week, evenals bij Clara Sarteel . Nu zagen we ook het beeld “het parfum” op het graf voor Leon Sarteel en een beeld voor Diane Sarteel . Dit is een hergebruik. Daardoor wordt de laan hier de Sarteeldreef genoemd. Désiré De Keghel, schilder, was de broer van Julius. Cesar De Cock wilde eerst muzikant worden maar hij werd doof. Hij schilderde voornamelijk Leielandschappen. Gustave Vanaise was een klein manneke door een groeistoornis: hij viel uit de handen van de bakel. Hoe hij het deed wist An niet te vertellen maar hij schilderde voornamelijk gigantisch grote doeken. Julia Van Biesbroeck) de dochter van beeldhouwer Van Biesbroeck was schilderes en maakte ook keramiek. Emma De Vigne  was schilderes. Het beeld is denkelijk van de hand van Paul De Vigne. Jules Van den Hende was bouwmeester. Isidoor Dubrucq , beeldhouwer, maakte veel werk voor begraafplaatsen. Eindigen deden we bij een bijna uit het zicht onttrokken grafmonument voor Antoon Van Eename . Hij kijkt als het ware naar zijn meesterwerk: het reliëf boven de toegangspoort van de Westerbegraafplaats.

Jacques Buermans
 
Foto’s Leen Otte.