Zoals u allen wel zult weten krijgen beroemde en belangrijke personen, na het verlaten van dit aardse tranendal, een belangrijke plaats op een begraafplaats. Uiteraard geldt dit ook voor ons Grafzerkje de heer Rudy D’Hooghe, verantwoordelijke voor de Gentse begraafplaatsen. Wat slechts enkelen weten, dit was tot op heden nog top secret, is dat de laatste rustplaats voor de heer D’Hooghe reeds door het Gentse stadsbestuur bij wet vastgelegd werd. Niet in het minst voor al wat hij voor de Gentse begraafplaats betekent (deze zin is gemeend, de rest – u kent mij hopelijk reeds – moet u met een enorme korrel zout én gevoel voor humor nemen). Ik kan u dus nu verklappen dat onze vriend zijn plekje is gereserveerd op zijn geliefde Westerbegraafplaats en dit vlak bij de ingang ter hoogte van de toiletten. Door de stad Gent werd mij gevraagd om een Epitaaf (is niet alleen de naam van een elitair groepje maar betekent ook “grafschrift”) te maken. Ik kwam, met fiere trots, tegemoet aan de wens van de stad Gent en maakte dit Grafschrift voor mijn vriend Rudy:
 
Zelden zo’n gedreven gast gezien.
Eén die zich 100% inzet bovendien.
In alle dingen die hij voor de stad Gent doet.
Kent u er nog een met zoveel moed?
Energiek staat hij aan de top.
Regerend als een geïmporteerde “strop”.
Dank u Rudy voor alles wat je doet.
 
Ik, en dit meen ik echt, hoop dat het nog eeuwen mag duren vooraleer zulk een grafschrift voor Rudy dient bovengehaald te worden. Voor de “meerwaardezoekers”: dit grafschrift rijmt, voor degenen die dit nog niet opmerkten, maar er is nog iets anders. Zoek eens onder “acrostichon” in het woordenboek en u zult begrijpen wat ik bedoel (met dank aan Willem). Voor degenen die willen weten wat de bedoeling achter dit, voor sommigen die niet weten waar het over gaat, “lelijk” woord is verwijs ik naar het volgende “Grafzerkje”.

Tekst : Jacques Buermans