Woensdag 31 januari 2007 zal in de analen van onze vzw Grafzerkje met gouden letters geschreven worden. Op die datum had de herinhuldiging van het grafmonument voor Victor Driessens, stichter van het Nationaal Toneel, plaats.
 

Even terug in de tijd: Aanvang 2005 beslist de, eind 2004, opgerichte vzw Grafzerkje (we bestonden reeds van 2001 maar werden dan een vzw) om eens te zien of we geen grotere projecten konden verwezenlijken dan voorheen het geval was. (we deden toen enkel kleine restauraties die we zelf aankonden en zelf bekostigden) Al van bij de aanvang vonden we dat bij een groter project het grafmonument voor Victor Driessens daarvoor in aanmerking kwam. Redenen: Victor Driessens was de pionier van het Nederlandstalig toneel in Antwerpen; het monument verkeerde in zeer slechte staat wegens verplaatsing, blootstelling aan de elementen, onoordeelkundige restauratie in het verleden; het monument stond op een centrale plaats op de begraafplaats: vlak over Hendrik Conscience.
 
We hebben met de restauratie van dit grafmonument enorm veel bijgeleerd. Enkele “wapenfeiten” om dit te illustreren. We hadden het lumineuze idee om aan het Toneelhuis, gevestigd in de Bourlaschouwburg, te vragen om een urne waarin toneelliefhebbers geld konden steken te plaatsen. Nadat wij, onze secretaris Willem Houbrechts en ikzelf, toestemming vroegen aan de heer schepen Pairon dienden we aan de Raad van Beheer van het Toneelhuis toestemming te vragen. De technische directeur was ons idee zeer genegen alleen dienden wij voor de urne en de noodzakelijke teksten te zorgen. Het was nogal dringend wegens nog drie premières tijdens het aan gang zijnde toneelseizoen en de daarmee gepaard gaande enorme volkstoeloop, dixit de directeur. Twee dagen later stonden we met urne en tekst bij die directeur … twee maand en drie toneelpremières verder werd de urne geplaatst. We staken, u kent dat van het kleine visje uitwerpen om grotere vissen te vangen, wat geld in de urne. Enige tijd later bleek … dat er meer geld uit verdwenen was dan er ooit was ingestoken. Einde van het “urneverhaal” en alweer een ervaring rijker. Een tweede afknapper kregen we toen we een offerte voor de restauratie van het grafmonument vroegen en de eerste offerte € 980 bedroeg. De pers meldde onze intenties en daarop kwamen twee personen die zich eveneens geroepen voelden om ook een offerte in te dienen. De tweede was ten bedrage van € 2500, de derde € 5500. Ik vond ze, om zachtjes uit te drukken, nogal uiteenlopend. De stad Antwerpen had een consulante architectuur en die zou mij wel raad kunnen geven. Ik maakte een afspraak, vertelde onze intenties en schoof de eerste offerte naar haar toe. Ze bekeek ze, schoof ze terug naar mij en zegde “maak er een vliegertje van, dit heeft niks te maken met een offerte”. De tweede offerte werd ook naar haar geschoven en kwam terug met de melding “leg dit erbij”. De offerte van € 5500 was al een stap in de goede richting volgens haar en aan de hand van deze offerte dienden we een aantal andere bedrijven aan te schrijven. We deden dit maar de offertes werden er niet goedkoper op. Toen kwamen we in contact met de heer Carlos Van Hecke, van de firma Verstraete-van Hecke, die ter plaatse kwam kijken en over ons zegde “ha, jullie zijn dus die fameuze grafzerkjes”. Hij bekeek het grafmonument samen met architect Sander Peters en zegde droogweg “ik vind jullie sympathieke gasten en vind het lovenswaardig wat jullie doen, ik doe dit wel gratis voor jullie. Even dachten we dat we droomden maar neen, in oktober 2006 startte de restauratie van het grafmonument Driessens op begraafplaats Schoonselhof onder de kundige leiding van architect Sander Peters, van de firma A.R.A.B.. De vzw Grafzerkje financierde de gedenkplaat waarop dit vermeld wordt.
 
Terug naar 31 januari. De nieuwe schepen voor begraafplaatsen, de heer Guy Lauwers, ging graag op onze uitnodiging in om bij de herinhuldiging aanwezig te zijn. Cultuurschepen Heylen, die onze vzw en hetgeen wij uitspoken zeer genegen is, was er ook. Leuk was ook dat de heer Guy Cassiers, artistiek directeur van het Toneelhuis, de plechtigheid met zijn aanwezigheid opluisterde. De dienst protocol van de stad Antwerpen zorgde ervoor dat wij ons niets dienden aan te trekken. Naast het feit dat de verantwoordelijke voor de herinhuldiging van de dienst protocol, mevrouw Denise Verdijck, zorgde dat wij niet moesten instaan voor drankjes en het personeel om de bediening te verzorgen zorgde zij ervoor dat de hele plechtigheid op wieltjes liep. Er werd een vlag in de Antwerpse kleuren over het grafmonument gedrapeerd, er werd een spreekgestoelte met geluidsinstallatie voorzien en alles was klaar om de genodigden gepast te ontvangen. Ondergetekende ging tijdens zijn toespraak even in op de doelstellingen van onze vzw Grafzerkje en secretaris Willem Houbrechts dankte de gulle “sponsoren”, lichtte het project Driessens toe en lichtte al een tip van de sluier op voor wat onze toekomstige projecten betreft. Schepen Heylen nam dan het woord. Hij vertelde kort over de figuur van Victor Driessens en verzekerde ons dat we over niet minder dan € 5000 mogen beschikken om grafmonumenten te restaureren. Hij diende het nog even te bekijken maar schepen Heylen maakte zich sterk dat die betoelaging geen eenmalig feit zou zijn maar op jaarlijkse basis zou verstrekt worden. 

Dan was het tijd om de twee schepenen te verzoeken om het grafmonument voor Victor Driessens te herinhuldigen. Na de nodige ho’s en ha’s togen de aanwezigen naar de hal van het kasteel Schoonselhof om daar een glas te heffen op deze, en de toekomstige, verwezenlijkingen van onze vzw Grafzerkje. Tijdens een informele babbel met schepen Lauwers konden we een audiëntie bij de schepen versieren om samen met zijn deskundigen eens rond de tafel te gaan zitten om te zien hoe we in optimale omstandigheden verder kunnen werken. De toekomst ziet er goed uit.
 

Naast onze dank naar de heren Carlos Van Hecke en Sander Peters, die deze klus klaarden, de twee schepenen voor hun aanwezigheid en hun interesse in onze vzw Grafzerkje, mevrouw Verdijck van de dienst protocol van de stad Antwerpen voor haar rimpelloze organisatie, de mensen van de administratie van de begraafplaats voor hun eindeloze hulp dient ook de, karig, aanwezige pers bedankt te worden. Zoals steeds konden we rekenen op de mensen van Radio2 die een reportage maakten voor de regionale uitzending en, zo kunnen we nu reeds stellen, onze “huisredacteur van de Gazet van Antwerpen” Hugo Wilri die zoals we van hem gewoon zijn een prachtig artikel wijdde aan deze gebeurtenis. De Nieuwe Gazet stuurde een fotograaf en het plaatste een artikel met foto in de vrijdagkrant.
 
Tekst en foto's : Jacques Buermans