Woensdag een mailtje van Grafzerkje Marc Coremans ontvangen. Tijdens een tocht op een van de oude perken zag hij, tussen twee rijen perken, een engel liggen. In eerste instantie dacht hij aan een “gevallen engel”. Nu weet ik wel veel van “gevallen vrouwen” maar ben niet zo’n kei in “gevallen engelen”. En ook een beetje sceptisch met het idee dat een engel, op eigen kracht, hogere sferen zou gaan opzoeken. Donderdagmorgen toog ik op zoek en inderdaad tussen rijen 6 en 7 van perk Z1 lag een engel. Na eerst vruchteloos de mond op mond beademing toegepast te hebben moest ik de eerder door Marc gedane vaststelling van een, letterlijk, “gevallen engel” beamen temeer daar het stenen beeld onbeschadigd was en vlakbij een hoog grafmonument lag. Toen ik vanaf een zekere afstand ging kijken moest ik die mogelijkheid uitsluiten daar het monument waar hij bij lag een puntige top had. Ik ging naar de mensen van de technische dienst en samen met een, uit de kluiten gewassen, arbeidster trachtte ik de engel in de kofferruimte van mijn wagen te deponeren om hem in het magazijn een veiliger plaats te bezorgen. Wegens té zwaar dienden wij daar van af te zien en de arbeidster zou, later, met een collega met tractor de engel naar het magazijn van de begraafplaats brengen. Op de kantoren van de begraafplaats werd voor het eerst gedacht aan een “poging tot diefstal”. Op de plaats des delicts gekomen zag ik dat de engel verder van een sokkel gehaald was en, denkelijk wegens té zwaar, tussen twee perken gedeponeerd werd. Toen ik later die dag nog eens ter plaatse kwam lag de engel er nog. Toch nog maar eens een mailtje gestuurd naar de mensen van de begraafplaats. Zo stilletjesaan begon ik te vrezen dat het mogelijk kon zijn dat de dieven de engel daar hadden gelaten om hem later met meer mankracht of groter vervoermogelijkheid toch te stelen. Vrijdagmorgen kwam het verlossende mailtje, maar toen was de “reddende engel Marc Coremans” reeds ter plaatse poolshoogte gaan nemen, dat de engel veilig in het magazijn van Schoonselhof lag. Eind goed, al goed maar zonder “arendsoog” Marc was de begraafplaats misschien weer een kunstwerk armer.

tekst en foto : Jacques Buermans