Zondag 29 juli, 7 Die Hards wachten bij de imposante ingang van deze begraafplaats met als opschrift ‘ Has ultras metas requiscunt beatam spem expectantes’ . Na enig zoekwerk, ik ben nieuwsgierig, vond ik deze vertaling: ‘ buiten deze grenspalen een gelukzalige hoop’

Tekst en foto’s: Mieke Versées

Om 10.30 u start de rondleiding met Jacky Legge. Bij het binnenkomen bevindt zich in een afgesloten portaal een gipsen bas-reliëf van beeldhouwer Maurice de Korte. Het origineel staat op de begraafplaats ‘Vogelenzang’ van Anderlecht.
Op naar het werk van de veelzijdige kunstenaar Denis Meyers. Op een muur schilderde hij de voornamen van alle overledenen, hier begraven. Dan volgt een apart verhaal bij Meura. Zowel het Christusbeeld, de kettingen en de takken werden gegoten in het metaalbedrijf van Paul Meura’s grootvader. Hij gebruikte echte takken als basis voor het ontwerp.

Bij het blazoen van kolonel van de Kerchove ontdekken we hoe men de kleuren kan lezen. Kennis van de techniek met punten en arceringen is wel een vereiste. Hij vocht bij het Franse leger net zoals Stiénon, gepensioneerd kolonel. Beiden ontvingen de medaille Sint Helena en de Leopoldsorde. De opvallend gele letters bij Stiénon zijn een verwijzing naar goud, symbool voor eeuwigheid.
Het medaillon bij Boël is van Jules Grenier. Op de stèle van Vanderborght, textielhandelaar, prijkt een rozenkroon, symbool van liefde, benadrukt door de tekst ’unis dans la vie, unis dans la mort’.Verder siert een Madonna met kind dit neoclassicistisch graf.
Bij Bourgeois, een zeer godvruchtig man, verwijzen 2 vorken naar het beroep van de man, bierbrouwer.

De echtgenote van dokter Dubois huwde voordien reeds met dokter Lemaître. Hij verzorgde de slachtoffers tijdens de cholera-epidemie maar overleed zelf aan de ziekte. Beide artsen staan vermeld op het monument.
Een afgebroken zuil staat normaal symbool voor jonge overledenen. Dit gaat niet op bij Motte. De bewoners haalden de respectabele leeftijd van 84 en 82 jaren, een mysterie. Meer symboliek bij Josson, in het fronton zien we een kroon van papaverbollen, een zeldzaamheid. Zij symboliseren de dood maar de zaden zorgen ook voor nieuw leven. De letters werden tevens uit de steen gekapt in plaats van gekerfd.
De obelisk van Ghysen toont dan weer expliciete verwijzingen naar de loge met het viooltje, de zespuntige ster, passer en winkelhaak. De trappen bij Carbonelle staan voor het zich distantiëren van de dagelijkse beslommeringen. Het bas-reliëf van Doublet stelt 2 volwassen engelen voor waarvan een met vrouwelijke trekken, de andere een kind. Mevrouw Doublet liet het leven bij de bevalling.

Het immense grafmonument van de familie Rose Boucher trekt de aandacht. Bovenop een voetstuk versierd met doodshoofden staat een rijkelijk versierde kist.
Een zeer eenvoudig monument voor de familie Peterinck, eigenaar van een porseleinfabriek. Bij het overlijden van François Peterinck nam zijn weduwe het bedrijf over, niet enkel in naam maar ook effectief.
Leveugle, maakte als eerste vloertapijten. Het kruis op cirkel en klimop verwijzen naar God, zon en eeuwigheid.

Een medaillon met Christusfiguur treft men aan op de stèle van de familie Desablens. De woorden ‘j’ai soif’ komen uit het evangelie van Johannes. De engel, vervaardigd door de broer van Desablens, werd later bij geplaatst.
Door de hevige storm van 1999 raakte de omheining van het monument Paris zwaar beschadigd. Henri Paris, tuinbouwkundige, zonder erfgenamen, liet zijn fortuin na aan de stad. Bij gebrek aan oorspronkelijke plannen voor heropbouw, besloot deze het onderhoud op zich te nemen en gaf tevens opdracht aan Luc Navez een kunstwerk te maken. 
De familie Pollet bestond uit liberalen en vrijdenkers. Ze dreven handel in olie, verf en zeep. Het monument, in de vorm van een altaarstuk, werd opgericht naar aanleiding van het overlijden van hun zoon. Er liggen minstens 25 personen begraven.

Verwonderlijk zijn de drie zerken op gelijke lijn. Dit komt doordat de drie mannen, respectievelijk advocaat, rechter en industrieel, elk een andere zus huwde uit hetzelfde gezin en dus familie zijn.
Het monument Dumon leunt tegen een muur waarachter zich vroeger een protestantse begraafplaats bevond, bereikbaar via de deur. Henri de le Vingne, fabrikant in zout en zeep. Het wapenschild is uit witte marmer gemaakt. 
Tot slot, het monument voor de burgerslachtoffers 1940-1945. Het kwam tot stand in samenwerking met de kinderen van de school Athur Haulot. Zij tekenden wat oorlog voor hen betekende. Beeldhouwer Emile Desmedt de Brunehau realiseerde het kunstwerk in inox. Haulot was zelf weerstander en werd gedeporteerd. Hij overleefde de concentratiekampen.

Het was een boeiend funerair weekend!