De op talloze grafmonumenten aanwezige tak van een dadelpalm (de zuiderse grootbladige palmae phoenix) is -en dit in tegenstelling tot de bij ons gebruikelijk als ‘palm’ omschreven buxus, die echter meestal in joods/christelijke context slechts een beschermende symboolwaarde heeft- het oudste bekende symbool van overwinning (Plutarchus -ca.46-120- vermelde reeds deze hoedanigheid). In de klassieke oudheid werd een palmtak geschonken als teken van overwinning, als huldebetoon, waardoor hij als attribuut van de godinnen Nikè en Victoria, in funeraire context, de overwinning op de dood symboliseert. Reeds van in de vroegchristelijke kunst werd de palmtak tevens het equivalent voor de lauwerkrans als teken van eerbetoon.